” Die belangstelling voor de Klassieken blijft. Die nemen ze mij nooit af.”

Door:  Klaas Taselaar

Klassieken.nu ambassadeur Suzanne van de Liefvoort verbonden aan het Bonifatiuscollege in Utrecht bracht mij in contact met zesdeklasser Thomas van Dam. Hij wil Klassieke Talen gaan studeren en het leek Suzanne en mij een spannend idee om hem een classicus te laten interviewen die geen leraar is geworden. En ik wist er nog wel een. Mijn oud-klasgenoot van het Erasmiaans, Ab van der Touw, ceo van Siemens Nederland, het grootste industriële conglomeraat binnen onze landsgrenzen.

Wat heb je nou aan Klassieke Talen?

Altijd weer moeten gymnasiasten die vraag beantwoorden. Nog erger is het, wanneer je het voornemen hebt om Klassieke Talen te gaan studeren. Mijn ouders vonden het prima toen ik hen deelgenoot maakte van dat voornemen. Als ik het leuk vond, moest ik het zeker gaan doen. Uiteindelijk zag ik er vanaf, omdat ik niet zeker wist of ik mijn hele leven leraar zou willen zijn.

Klassieken.nu ambassadeur Suzanne van de Liefvoort verbonden aan het Bonifatiuscollege in Utrecht bracht mij in contact met zesdeklasser Thomas van Dam. Hij wil Klassieke Talen gaan studeren en het leek Suzanne en mij een spannend idee om hem een classicus te laten interviewen die geen leraar is geworden. En ik wist er nog wel een. Mijn oud-klasgenoot van het Erasmiaans, Ab van der Touw, ceo van Siemens Nederland, het grootste industriële conglomeraat binnen onze landsgrenzen.

Dus togen Thomas en ik op een regenachtige vrijdagmiddag naar Den Haag voor een gesprek over Abs motivatie om Klassieke Talen te gaan studeren en de toekomstmogelijkheden voor afgestudeerde classici. Het blijft tenslotte een gek idee dat niet een ingenieur, maar een classicus zo’n onderneming leidt. Ab ging uitgebreid in op de vragen van Thomas.

Thomas: “Waarom bent u eigenlijk Klassieke Talen gaan studeren?”

“ Ik ben mijn gymnasiale carrière begonnen aan het Erasmiaans Gymnasium in Rotterdam. Was toen een piepklein schooltje met zo’n 200 leerlingen. Iedereen kende elkaar. Ik was een lastige puber en moest vaak nablijven. Altijd maar Caesar vertalen. Daar is mijn passie voor de Klassieke Talen geboren. Ha, ha, De Bello Gallico kende ik zo’n beetje uit mijn hoofd. Ik bleek aanleg te hebben voor Grieks en Latijn, het ging mij gemakkelijk af. Mijn ouders verhuisden naar Eindhoven en daar heb ik het gym afgemaakt aan het Gemeentelijk Lyceum.

Maar toen? Net als jij Thomas koos ik in eerste instantie voor wat ik het leukste vond: en dat waren niet de Klassieke Talen, maar Sinologie. Waarom? Omdat ik de boeken van Rechter Tie van Robert van Gulik verslond. Maar het werden uiteindelijk toch de Klassieke Talen. Een andere inspiratie was sterker.

Een rolmodel deed mij van gedachten veranderen: professor Henk Versnel. Die was op het Erasmiaans mijn docent geweest en had een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Zoals hij was, wilde ik ook worden. Bovendien vond ik de studie toch wel heel erg leuk en breed. Ik bleek niet alleen geïnteresseerd in de literatuur, maar ook kunstgeschiedenis en taalwetenschap boeiden mij. Over mijn toekomstperspectief maakte ik mij niet erg druk. Je kunt dat allemaal moeilijk voorspellen. Zo was ik een Chinees tegengekomen, die eerst wis- en natuurkunde had gestudeerd en daarna archeoloog was geworden.”

Thomas: : “En wat bent u er na uw afstuderen mee gaan doen?”

“Ik ben eerst leraar geworden: twee jaar aan het Christelijk Gymnasium Sorghvliet in Den Haag en ik vond het hartstikke leuk. Toch bleef het kriebelen. Ik sprak mensen in Duitsland en Engeland en daar is het veel normaler dat je je eerst ontwikkelt door kennis te nemen van de humaniora vóór je echt een beroepskeuze maakt. Eén van de belangrijkste politici van het naoorlogse Duitsland Franz Jozef Strauss was een classicus en ook Boris Johnson heeft klassieke talen gestudeerd. Beetje zoals tegenwoordig de University Colleges hun studenten opleiden.

Weet je, ik wist het ook niet precies. Soms wilde ik diplomaat worden en dan weer architect. Ik droomde er van om net als Frank Lloyd Wright prairiehouses te ontwerpen. Maar het werd Siemens Nederland. Ik raakte geïnspireerd door de techniek. Had het van huis uit ook van mijn vader meegekregen. Nieuwe technieken fascineerden mij.

En daar ging ik. Ik volgde een management traineeship en verdiepte mij naast in techniek ook in financiën, organisatie, logistiek en supply chain management. Door mijn achtergrond was ik heel breed geïnteresseerd en dat kwam goed uit. Zo kon ik mijn bouwkundige belangstelling kwijt in de bouw van een productie- en logistiek complex en mijn brede maatschappelijke interesse in het woordvoerderschap, communicatie en marketing.

Kortom: ik ben een brede Siemensman geworden en dat resulteerde uiteindelijk in het voorzitterschap van de Raad van Bestuur. En Siemens zelf is ook heel breed en maatschappelijk. Als wij tramstellen leveren, dan zijn dat hoogwaardige technische producten, maar het gaat uiteindelijk over vervoer, over mobiliteit. Het gaat om techniek die is verankerd in de samenleving.

Ik ben nu 63 en ga op 1 april stoppen. Ik zie wel wat ik precies ga doen en waar het leven mij brengt. Ik doe er al van alles naast: van netbeheerder Tennet tot Slachtofferhulp Nederland. Vaak in een toezichtfunctie.”

Thomas: “Ik wil ook graag Klassieke Talen gaan studeren, maar twijfel nog een beetje. Heeft u een advies voor mij?”

“Weet je Thomas, waar jij nu staat, stond ik toen ook. Je gaat Klassieke Talen studeren omdat je het leuk vindt. Je vindt het ook prima om les te geven, bent actief bij de Scouting en je ziet wel wat het wordt. Natuurlijk twijfel je. Dat is heel normaal, dat heeft iedereen. Het leraarschap geeft een ontzettend goede basis, legt een breed fundament. Ook voor later als je het leuk zou vinden om les te gaan geven aan de universiteit. Heel boeiend om met studenten te mogen werken.

Mij verklaarden ze ook voor gek toen ik Klassieke Talen ging doen. Geeft niks. Ben toch redelijk terechtgekomen. Al die vragen over maatschappelijk nut heb ik naast mij neergelegd. Vinden je ouders het prima? Dat is wel belangrijk. Verder blijft het een ontdekkingsreis. Allemaal moeilijk te voorspellen. Blijf vooral altijd leren en laat inkomen nooit je primaire drijfveer zijn.

Dat leven lang leren is een enorme uitdaging. Je bent nooit klaar. Toeval speelt natuurlijk een belangrijke rol. Ik heb zelf regelmatig geluk gehad. Ik had dan wel een plan, maar het liep vaak net anders. Dan moet je tegenslag overwinnen en je zelf min of meer opnieuw uitvinden. Flexibel en open zijn, hard werken en hard studeren op je nieuwe uitdaging. Dat had ik in het begin in de olie- en gasindustrie waar we een belangrijke leverancier waren en zijn. Ha, ha, die ingenieurs moesten mij wel serieus kunnen nemen. Op een gegeven moment heb je de boel wel weer op orde.

En die belangstelling voor de Klassieken blijft. Die nemen ze mij nooit af. Ik lees veel en hoop straks nog een beetje meer. Ik heb ook een nieuw rolmodel: professor Ineke Sluiter, een fantastische en inspirerende  wetenschapper. Moet jij ook kiezen als rolmodel!”

Dan gaat zijn telefoon. Thomas en Ab hebben (te?) lang enthousiast en intensief met elkaar gesproken. Hij laat ons uit en geeft Thomas een bemoedigend klopje op de schouder. Het komt wel goed. Als we naar buiten lopen, kijken we nog een keer om en daar zien we Ab in grote haast zijn spullen bij elkaar zoeken. “ Wat een ontzettend aardige en stimulerende man is Ab!”, zegt Thomas. Dat is ie en ik zag erg weinig verschil met de altijd vrolijke en overenergieke 12-jarige uit 1B.