On tour door het Olympisch kwartier in Amsterdam-Zuid

Door Thor Faber, docent aan het St. Ignatiusgymnasium in Amsterdam

Ons gymnasium wordt omringd door straten vernoemd naar Olympische goden. Zo nu en dan roept dat enthousiaste plannetjes op om daar iets mee te doen. Maar, tussen droom en daad staat magister in de weg. Dit keer besloot ik de gemeente Amsterdam erbij te betrekken. En die was enthousiast. En toen konden we niet meer terug.

Het plan bestond uit drie delen: allereerst een rondleiding door alle 162 leerlingen uit klas 1 voor buurtbewoners, ouders en andere belangstellenden langs de straten tussen het St. Ignatiusgymnasium en het Olympisch stadion. Daarnaast een ontwerpwedstrijd voor twaalf plaquettes met een verbeelding van de goden die in de buurt een straat hebben gekregen. De winnende plaquettes moesten gedurende meerdere maanden te bewonderen zijn boven, naast of onder de straatnaambordjes. Tot slot was er voor de middag in het Olympisch stadion een Olympische sportdag bedacht.

Een belangrijke doelstelling was het maken van een verbinding tussen de school en de buurt. Als school temidden van een drukbevolkte buurt, word je al snel gezien als bron van overlast. Andersom worden de buurtbewoners door leerlingen veelal gezien als zeurende ouderen. Nu was er de kans om elkaar op een positieve manier beter te leren kennen en om te ontdekken dat er veel van elkaar te leren valt. Ook wilden we een basis leggen voor meer uitwisseling in de toekomst. Het Ignatius is omringd door veel mensen met allerlei expertises en grote netwerken. Hier kan op allerlei manieren gebruik van worden gemaakt, onder andere in de vorm van gastlessen. Tegelijkertijd hebben wij een grote populatie van talentvolle kinderen die op allerlei manieren een bijdrage kunnen leveren aan de buurt.

Een andere belangrijke doelstelling was het betekenisvol maken van de op school opgedane kennis en vaardigheden. Wanneer leerlingen merken dat volwassen mensen geïnteresseerd zijn in hun verhalen over goden, geschiedenis, kunst en architectuur dan zullen ze zelf wellicht meer nadenken over de waarde van deze kennis. Ook het besef dat deze goden, geschiedenis, kunst en architectuur zichtbaar een rol spelen in hun dagelijkse omgeving draagt daar aan bij. Daarnaast maakt het vooruitzicht van een vreemd publiek het aanleren van presentatievaardigheden een stuk relevanter. Ongeïnspireerde voorleesacties van Wikipediapagina’s op een mobiel zijn dan geen optie.

Omdat het een spontane actie betrof moesten we werken met een zeer korte voorbereidingsperiode. Te kort – bleek uiteindelijk – om toestemming van bewoners te krijgen voor het plaatsen van de plaquettes bij de straatnaambordjes. Een ontwerpwedstrijd buiten het gewone curriculum van tekenen bleek ook niet de beste keuze. De meeste leerlingen zijn blijkbaar meer gesteld op hun vrije tijd dan op de roem van een kunstwerk in de buurt.

De rest verliep behoorlijk voorspoedig. De secties klassieke talen, geschiedenis, aardrijkskunde en tekenen gaven delen van hun lessen op om de verhalen voor te bereiden en te oefenen. De sectie Lichamelijke Opvoeding nam de organisatie van de sportdag voor haar rekening. De leerlingen gingen goed aan de slag, de gemeente plaatste advertenties in de buurtsuffertjes en op haar Facebookpagina, de stadsdeelvoorzitter Sebastiaan Capel wilde een praatje komen houden, er was subsidie om de deelnemers een gratis lunch in het Olympisch stadion aan te kunnen bieden en er werden allerlei maatschappelijke instanties bereid gevonden om koffie- en theepauzes aan te bieden tijdens de rondleiding. En last but not least: de aanmeldingen stroomden binnen.

Uiteindelijk was de belangrijkste vraag: krijgen we mooi weer? Op de dag zelf bleek dat het geval en kon het niet anders dan een prachtig feest worden. Sebastiaan Capel hield een goed verhaal, in totaal gingen de eerste klassers met meer dan honderd volwassenen verdeeld over twintig groepen op pad, de leerlingen vertelden de verhalen enthousiast en uit het hoofd, deelnemers waren gefascineerd, de sfeer was goed, de maatschappelijke instanties waren blij dat ze een nieuwe groep mensen konden laten zien waar ze mee bezig zijn, de rondleiding bleek net zo lang te duren als verwacht, de groepen waren elkaar niet in de weg gaan lopen, niemand verdwaalde, de ouders waren trots, het Olympisch stadion was indrukwekkend, de lunch was gezellig en de Olympische sportdag was de perfecte afsluiting van een spannende dag.

Volgend jaar wordt de ontwerpwedstrijd meegenomen in het curriculum van klas 1 en hopen we via intensievere reclame nog meer belangstellenden te werven.