Van Latijn vertalen naar technisch puzzelen

Gymnasia: categoraal of onderdeel van een scholengemeenschap. In de Randstad en ver daarbuiten. Deze editie blikt oud-leerling Rolf Iwema terug op zijn tijd aan het Praedinius Gymnasium (2009-2015).

Rolf, afkomstig uit Rasquert, een klein dorp in de noordelijkste provincie, Groningen, is inmiddels enige tijd werkzaam bij een advies- en ingenieursbureau. Toen hij voor de keuze stond welke middelbare school het een jaar later moest worden, twijfelde hij niet lang. ‘’Er zat een school dichterbij en ik had ook nog naar een ander gymnasium gekeken, maar het Praedinius had een goede sfeer én was een technasium. Het vak ‘’onderzoeken en ontwerpen’’ sprak me aan. Je mocht van alles ontwerpen: een brug, een huis en een pil die in je maag pas openging. En mij beviel ook de uitdaging die de klassieke talen met zich meebrachten.’’

Hij was puber, misschien speelde dat ook mee, maar het plezier in Latijn was voor Rolf sterk afhankelijk van de docent. ‘’Belangrijk was dat een docent de verhalen en achtergronden op een leuke manier kon vertellen. Daar slaagde de ene docent wel in en de andere niet. Daarnaast was er een heel streng. Dan was ik misschien ook vervelend, maar dat werkte gewoon niet bij mij. Ging ik vervolgens niet leren en kwam je in een neerwaartse spiraal terecht.’’

Het leren van Latijn begon met de simpelste dingen: ‘’grafstenen en korte berichtjes, opgeschreven door doodnormale mensen. Dit gaf je een inkijkje in het leven van toen.’’ Later ook de metamorfosen van Ovidius en Seneca. ‘’Seneca bedreef politiek, dat vond ik erg interessant. Op dit moment lees ik ook Seneca trouwens, en The Daily Stoic: iedere dag een stoïcijnse wijsheid.’’

Rolf merkte dat Spaans leren hem makkelijker afging met zijn klassieke achtergrond. En grappend: ‘’Natuurlijk schep ik bij vrienden op dat ik Latijn heb gehad. In mijn werk doe ik niet veel met de oude talen. Hoewel: het heeft me conceptueel leren denken; het puzzelen en de systematische aanpak pas ik in mijn technische omgeving toe.’’

Als het tot slot over de meerwaarde van de klassieke talen gaat, haalt hij zijn zusje nog even aan: ‘’Ik vertelde haar over dit interview, en ze gaf me haast verongelijkt mee dat zíj het bewijs kan leveren dat klassieke talen waardevol zijn. Als arts in opleiding pikt ze de medische termen makkelijker op dan haar collega’s. Daar wordt nog wel eens over gegrapt.’’

En of het nou echt nut heeft? ‘’Ik vind het belangrijk dat mensen de talen kunnen blijven begrijpen. Het is niet alleen de klassieke oudheid waarin Latijn werd geschreven, ook tijdens de Middeleeuwen, in kerkelijke teksten en in de wetenschap.’’ Afsluitend: ‘’houd die gymnasia in stand. Ik heb het ontzettend leuk gehad en ik gun dat iedereen.’’