Een wereld vol Cassandra’s en Icarusjes

Columniste Ellen Deckwitz (NRC Handelsblad en NRC next) helpt haar neefje met zijn huiswerk en overhoort hem over de Griekse mythologie.

Het valt hem op dat mensen tegenwoordig minder belang lijken te hechten aan feiten. „Het is net zoiets als beweren dat er geen klimaatprobleem bestaat”, zegt hij. „Ook al zijn er honderden klimaatwetenschappers die inmiddels hebben bewezen dat het wél zo is. Wat dat betreft maakt het hebben van kennis je een Cassandra.”

Ik gniffel, hij heeft gelijk. De Griekse prinses Cassandra kon door een mislukte deal met Apollo zien wat er in de toekomst gebeurde, maar niemand zou haar geloven. Toen dat houten paard voor de poorten van Troje stond gilde zij dat het een valstrik was, maar iedereen sloeg haar waarschuwingen in de wind, want een belegeringstoren in de vorm van een pony, dat was totaal niet verdacht.

Wat heb je er tegenwoordig nog aan om de wetenschap in te gaan”, zegt mijn neefje droef, „als niemand je gelooft?”
Dat is inderdaad schrijnend. Dan heb je jezelf jarenlang in Wageningen te pletter gestudeerd om vervolgens door niemand te worden geloofd. Er zijn betere redenen om een studieschuld op te bouwen.
„Straks levert de universiteit alleen nog maar Cassandra’s af”, zeg ik.
„Omdat de rest van de wereld alleen nog maar van de best mogelijke toekomst uitgaat. Omdat ze niet wakker willen liggen”, zegt mijn neefje verdrietig. Hij is even stil en fluistert vervolgens: „De wereld bestaat straks alleen nog maar uit twee soorten: Cassandra’s en Icarusjes.”

De volledige column van  Ellen Deckwitz is te lezen op de NRC-website.